Aristoteles akıl yürütme, retorik, siyaset, etik, bilim ve psikoloji konularına değinen notlar ve el yazması taslakları şeklinde tahmin edilen 200 eser yazdı. Diyaloglar, bilimsel gözlemlerin kayıtları ve sistematik çalışmalardan oluşuyor. Öğrencisi Theophrastus’un Aristoteles’in yazılarına baktığı ve daha sonra Roma’ya götürülüp orada bilim adamları tarafından kullanılana kadar onları nemden korumak için bir kasada saklayan kendi öğrencisi Neleus’a geçti. Aristoteles’in tahmini 200 eserinden sadece 31’i hala tedavülde. Çoğu Aristoteles’in Lyceum’daki zamanından kalma.
Poetika
Şiir, Aristoteles’in çoğunlukla trajedi ve destansı şiiri gözlemlediği, analiz ettiği ve tanımladığı bilimsel bir yazı ve şiir çalışmasıdır. Fikir sunan felsefe ile karşılaştırıldığında, şiir, dünyadaki nesneleri ve olayları temsil eden dil, ritim ve uyumun taklitçi bir kullanımıdır. Kitabı, karakter gelişimi dahil olmak üzere hikaye yapımının temelini anlatıyor.
Nicomachean Etik ve Eudemian Etik
Aristoteles’in oğlu Nicomachus’un anısına seçildiğine inanılan Nichomachean Etikinde, Aristoteles “iyi yaşam” olarak adlandırdığı şey için ahlaki bir davranış kuralını kaleme aldı. Çünkü gerçek dünya kişisel değerler çatışması yaratabilecek koşullar doğurur. Bununla birlikte, kendi yargısını geliştirirken ihtiyatlı bir şekilde akıl yürütmek bireyin sorumluluğundadır. Eudemian Ethics, Aristoteles’in “iyi yaşam” teşkil eden davranış ve yargıyla ilgili başlıca incelemelerinden bir diğeri.
Mutluluk üzerine: Aristoteles, etik üzerine yaptığı çalışmalarda, yaşamın en iyi yolunu keşfetmeyi ve ona mutluluğun peşinde olduğunu belirlediği “insan için yüce iyilik” anlamını vermeyi amaçladı. Mutluluğumuz bir devlet değil, bir faaliyettir ve nedenimizi kullanmamızı ve geliştirmemizi sağlayan bir hayat yaşayabilme yeteneğimiz tarafından belirlenir. Kötü şans mutluluğu etkileyebilirken, gerçekten mutlu bir insan, kötü şansı perspektifte tutmasına yardımcı olan alışkanlıkları ve davranışları geliştirmeyi öğrendiğine inanıyordu.
Altın anlam: Aristoteles “altın ortalama” olarak adlandırdığı şeyi de tanımladı. Aristoteles ahlaki bir yaşam sürmenin nihai hedef olduğuna inanıyordu. Bunu yapmak, bireyin ihtiyaçlarını ve koşullarını göz önünde bulundurarak, fazladan yaşamaya ve eksik yaşamaya bir ortalama bularak her etik ikileme yaklaşmak demektir.
Metafizik
Metafizik kitabında Aristoteles, madde ve form arasındaki ayrımı açıklığa kavuşturdu. Aristoteles’e göre, madde şeylerin fiziksel yapısıydı, form ise ona kimliğini veren bir şeyin eşsiz doğasıydı.
Siyaset
Politikada Aristoteles insan davranışlarını toplum ve hükümet bağlamında inceledi. Aristoteles hükümetin amacının vatandaşların erdem ve mutluluk elde etmesini mümkün kıldığına inanıyordu. Devlet adamlarına ve yöneticilere rehberlik etmeyi amaçlayan Politika, diğer temaların yanı sıra şehirlerin nasıl ve neden ortaya çıktığını araştırıyor; vatandaşların ve politikacıların rolleri; servet ve sınıf sistemi; siyasal sistemin amacı; hükümet türleri ve demokrasiler; kölelik ve kadınların evdeki ve toplumdaki rolleri şeklinde açıkladı.
Söz sanatı
Retorik’te Aristo, okuyuculara nasıl daha etkili konuşmacı olacaklarını öğretmek için bilimsel konuşmayla topluluk önünde konuşmayı gözlemler ve analiz şeklinde yorumladı. Aristoteles söylemin siyaset ve hukukta gerekli olduğuna inandılar ve gerçeği ve adaleti savunmaya yardımcı oldular. Aristoteles iyi retorik, insanları eğitebilir ve tartışmanın her iki tarafını da düşünmeye teşvik edebilir. Aristoteles’in çalışması, bir argümanın nasıl inşa edileceğini ve etkisini en üst düzeye çıkarmanın yanı sıra kaçınmak için yanıltıcı akıl yürütmeyi de keşfetti (tek bir örnekten genelleme gibi).
Önceki Analizler
Önceki Analitik’te Aristoteles, syllogizmi “belirli şeylerin varsayıldığı bir şey olarak, gerekliliklerin gerektirdiği varsayımlardan farklı bir şey olduğu için bir söylem” olarak açıklar. Aristoteles, akıl yürütmenin kapsayıcı ve münhasır anlamında ana bileşenlerini tanımladı.
Mantık Üzerine Diğer Çalışmalar
Önceki Analitiklerin yanı sıra, Aristoteles’in mantık üzerine yazdığı diğer önemli yazılar arasında Kategoriler, Yorum Üzerine ve Posterior Analitik bulunmaktadır. Bu çalışmalarda ise Aristoteles, akıl yürütme ve sağlam argümanlar geliştirmek için sistemini anlattı.
Felsefe
Aristoteles’in felsefe çalışmaları, geç antik dönemden gelen fikirleri Rönesans boyunca etkiledi. Aristoteles’in felsefesinin ana odak noktalarından biri sistematik mantık kavramıydı. Aristoteles’in amacı, insanın gerçeklik hakkında akla gelebilecek her şeyi öğrenmesini sağlayacak evrensel bir akıl yürütme süreci bulmaktı. İlk süreç, nesnelerin özelliklerine, varlık durumlarına ve eylemlerine göre tanımlanmasını içeriyordu.
Aristoteles, felsefi incelemelerinde, insanın bir daha sonra kesinti ve çıkarım yoluyla nesneler hakkında nasıl bilgi edinebileceğini tartıştı. Aristoteles’e göre bir kesinti, “bazı şeyler ortaya konduğunda, varlıklarından ötürü başka bir şeyin gerekliliği izlediği” makul bir argümandı. Çıkarım teorisi, filozofların şu anda bir syllogism, mantıksal olarak adlandırdıkları şeyin temeli olmuştur.
Aristoteles ve Biyoloji
Aristoteles’in teknik olarak bugünün tanımlarına göre bir bilim adamı olmasa da, bilim, Lyceum’da geçirdiği süre boyunca uzun süre araştırdığı konular arasındaydı. Aristoteles, bilginin fiziksel nesnelerle etkileşim yoluyla elde edilebileceğine inanıyordu. Nesnelerin, koşulların nesnenin sonucunu belirlemek için manipüle edildiği bir potansiyelden oluştuğu sonucuna vardı. Ayrıca, insan yorumunun ve kişisel derneklerin bu nesneleri anlamamızda rol oynadığını kabul etti.
Aristoteles’in bilimlerdeki araştırmaları bir biyoloji çalışması içeriyordu. Bazı hatalarla hayvanları benzer özelliklerine göre cins olarak sınıflandırmaya çalıştı. Ayrıca hayvanları kırmızı kanlı olanlara ve olmayanlara göre türler olarak sınıflandırmıştır. Kırmızı kanlı hayvanlar çoğunlukla omurgalılar iken, “kansız” hayvanlar kafadanbacaklılar olarak açıkladı.
Hipotezinin göreceli yanlışlığına rağmen, Aristoteles’in sınıflandırması yüzlerce yıldır standart sistem olarak kabul edildi.
Deniz biyolojisi aynı zamanda Aristoteles için bir ilgi alanıydı. Diseksiyon yoluyla, deniz canlılarının anatomisini yakından inceledi. Biyolojik sınıflandırmalarının aksine, kitaplarında ifade edildiği gibi deniz yaşamı gözlemleri doğru olduğu gözlemlenmiştir.
