Çoğumuz Çince karakterleri gördüğümüzde bu dili yazmak ne kadar da zordur ve bu dilde kim bilir kaç harf vardır diye düşünürüz ancak çoğunluğun inandığının aksine Çince, alfabe sistemine dayanan bir dil değildir. Bir alfabe az sayıda harften oluşur ve bu harfler sesleri temsil eder. Harflerin tek başına bir anlamları yoktur. Öte yandan Çince karakterler daha karmaşık bir yapıya sahiptir. Her bir karakterin kendine özgü bir telaffuzu ve anlamı vardır.
Tarihe baktığımızda tanınabilir ilk Çince yazılar 3.500 yıl öncesine dayanmaktadır ancak birçokları tarafından kökeninin geçmişte çok daha derinlere dayandığı iddia edilmektedir. Gerçek yaşı ne olursa olsun Çince zamanla büyük ölçüde bir gelişim göstermiştir. Bu gelişimi gösterirken de eski çekirdeğini korumuş ve bu da onu dünyanın en uzun süreli kullanılan yazı sistemi haline getirmiştir.
Araştırmacıların ortak görüşü Çin’de yazı yazma eyleminin önceki dilbilimsel olmayan sembolik sistemlerden gelişim gösterdiği yönündedir. Geç-neolitik dönemde, M.Ö. 3 binli yılların ikinci yarısında çanak çömlek ve yeşim taşı üzerinde birçok sembol veya “piktogram” oyulmaya başlanmıştır. Bu sembollerin, çanak çömleklerin veya taşların sahiplerini tanımlayan aile veya klan amblemleri olduğu düşünülmektedir.
Günümüz Çincesinde 100.000’i aşkın farklı karakter mevcuttur. Hepsini tam olarak saymak neredeyse imkânsızdır. Ortalama düzeyde okur-yazar bir kişi yalnızca 3.000 ile 6.000 arasında karakter bilmektedir. Bu 23 ila 29 harf arası değişen Latin alfabesi kullanan dillere kıyasla hala çok büyük bir sayıdır. 
Diğer bir fark, Latin dillerindeki morfemlerin (biçimbirim) katkıda bulundukları kelimelere uyacak şekilde değişmesidir. Latin dillerinde morfemlerini bulmanın çok zor olduğu birçok kelime vardır. Buna ek olarak, konjügasyon (fiil çekimi) gibi sözcükleri daha fazla dönüştüren, böylece onların biçiminin tam olarak görünmesini zorlaştıran dilbilgisi kuralları vardır.
Çince’de, konjugasyon yoktur ve morfemler asla çevreleriyle karışmaz. Bunun yerine, kelimeler Lego parçaları birleştirir gibi oluşturulur.
Bunu gerçek bir Çince kelimeyi analiz ederek açıklayacak olursak; 国家(Guójiā) “ülke” anlamına gelen bir kelimedir. 国(Guó) ve 家(jiā) olmak üzere iki karakterin bir araya gelmesiyle oluşmuştur. 国(Guó) karakterini de detaylı bir şekilde analiz edecek olursak bir çerçeve içerisine yerleştirilmiş olan 王(Wáng) yani “kral” karakterini görürüz. 家(jiā) ise “yuva”, karakterde de görüldüğü gibi üzerinde çatısı olan bir “ev” anlamına gelmektedir.
Bu da Çinlilerin ülke anlamına gelen kelimeyi resmetmek için; hükmeden kişinin sınırlarla belirlenmiş olan hakimiyet bölgesini tasvir eden ve burayı yuva olarak benimsediklerini hissettiren karakterleri bir araya getirdiklerini gözler önüne serer.
Yazar: Maide Gülenbay
