Entübasyon, endotrakeal tüp (ET) adı verilen bir tüpün ağızdan ve ardından hava yoluna yerleştirilmesi işlemidir. Bu, hastanın anestezi, sedasyon veya ağır hastalık sırasında nefes almaya yardımcı olması için bir ventilatöre yerleştirilebilmesi için yapılır. Tüp daha sonra hastaya bir nefes vermek için havayı akciğerlere iten bir ventilatöre bağlanır.
Entübasyon, hasta hava yolunu koruyamadığı, yardım almadan kendi başına nefes alamadığı veya her ikisi birden yapıldığı için yapılır. Anestezi altına giriyor olabilirler ve ameliyat sırasında kendi başlarına nefes alamayacaklar veya yardım almadan vücuda yeterli oksijen sağlayamayacak kadar hasta veya yaralı olabilirler.
Entübasyonun Amacı
Genel anestezi verildiğinde entübasyon gereklidir. Anestezi ilaçları, diyafram da dahil olmak üzere vücudun kaslarını felç eder, bu da ventilatör olmadan nefes almayı imkansız hale getirir.
Hastaların çoğu ekstübe edilir, yani ameliyattan hemen sonra solunum tüpü çıkarılır. Hasta çok hastaysa veya kendi başına nefes almakta güçlük çekiyorsa, ventilatörde daha uzun süre kalabilir.
Çoğu prosedürden sonra, anestezinin etkilerini tersine çevirmek için bir ilaç verilir, bu da hastanın hızlı bir şekilde uyanmasına ve kendi başına nefes almaya başlamasına olanak tanır.
Açık kalp prosedürleri gibi bazı prosedürler için, hastaya anesteziyi tersine çevirmek için ilaç verilmez ve kendi başına yavaşça uyanır. Bu hastaların hava yollarını koruyacak ve kendi başlarına nefes alacak kadar uyanana kadar ventilatörde kalmaları gerekecektir.
Solunum yetmezliği için de entübasyon yapılır. Bir hastanın kendi başına yeterince nefes alamayacak kadar hasta olmasının birçok nedeni vardır. Akciğerlerinde hasar olabilir, şiddetli zatürre olabilir veya KOAH gibi solunum problemleri olabilir.
Entübasyon Riskleri
- Çoğu ameliyat çok düşük riskli ve entübasyon da aynı derecede düşük riskli iken, özellikle bir hastanın uzun süre ventilatörde kalması gerektiğinde ortaya çıkabilecek bazı potansiyel sorunlar vardır. Yaygın riskler şunları içerir:Diş, ağız, dil ve / veya gırtlakta travma
- Trakea (hava tüpü) yerine yemek borusunda (yemek tüpü) yanlışlıkla entübasyon
- Trakea travması
- Kanama
- Trakeostomi gerektiren ventilatörden ayrılamama.
- Entübe edilirken aspire etme (soluma) kusmuk, tükürük veya diğer sıvılar
- Zatürree, aspirasyon olursa
- Boğaz ağrısı
- Ses kısıklığı
- Yumuşak doku erozyonu (uzun süreli entübasyon ile)
Tıbbi ekip bu potansiyel riskleri değerlendirecek ve bunların farkında olacak ve bunları ele almak için ellerinden geleni yapacaktır.
Entübasyon Prosedürü
Entübasyondan önce, hasta tipik olarak sakinleşir veya hastalık veya yaralanma nedeniyle bilinci açık değildir, bu da ağız ve hava yolunun gevşemesine izin verir. Hasta tipik olarak sırtüstü düz durur ve tüpü yerleştiren kişi yatağın başında durur ve hastanın ayaklarına bakar.
Hastanın ağzı nazikçe açılır ve ışığı yoldan uzak tutmak ve boğazı aydınlatmak için ışıklı bir alet kullanılarak tüp nazikçe boğaza yönlendirilir ve hava yoluna ilerletilir.
Tüpün etrafında, tüpü yerinde tutmak ve havanın kaçmasını önlemek için şişirilen küçük bir balon vardır. Bu balon şişirildikten sonra, tüp hava yoluna güvenli bir şekilde yerleştirilir ve ağızda yerine bağlanır veya bantlanır.
Başarılı yerleştirme ilk önce bir stetoskopla akciğerler dinlenerek kontrol edilir ve genellikle bir göğüs röntgeni ile doğrulanır. Sahada veya ameliyathanede, karbondioksiti ölçen bir cihaz – sadece tüp yemek borusu yerine akciğerlerde olsaydı mevcut olurdu – doğru yerleştirildiğini doğrulamak için kullanılır.
Burun Entübasyonu
Bazı durumlarda, ağız veya boğaz ameliyat ediliyorsa veya yaralanmışsa, solunum tüpü, burun entübasyonu adı verilen ağız yerine burundan geçirilir.
Nazotrakeal tüp (NT) buruna, boğazın arkasına ve üst solunum yoluna gider. Bu, ağzı boş tutmak ve ameliyatın yapılmasını sağlamak için yapılır.
Bu tip entübasyon daha az yaygındır, çünkü daha geniş ağız açıklığını kullanarak entübe etmek genellikle daha kolaydır ve çoğu prosedür için gerekli değildir.
Pediatrik Entübasyon
Entübasyon süreci, işlem sırasında kullanılan ekipmanın boyutu dışında yetişkinler ve çocuklarla aynıdır. Küçük bir çocuk, bir yetişkinden çok daha küçük bir tüpe ihtiyaç duyar ve tüpün yerleştirilmesi, hava yolu çok daha küçük olduğu için daha yüksek derecede hassasiyet gerektirebilir.
Bazı durumlarda, nefes borusunu yerleştiren kişinin süreci monitörde izlemesini sağlayan bir araç olan fiberoptik bir skop, entübasyonu kolaylaştırmak için kullanılır.
Tüpün asıl yerleştirilme süreci, esasen yetişkinler için olduğu gibi büyük çocuklar için de aynıdır, ancak yeni doğanlarda ve bebeklerde nazal entübasyon tercih edilir. Çocuğu ameliyat için hazırlamak, yetişkinler için olduğundan çok farklıdır.
Bir yetişkinin sigorta kapsamı, riskler, faydalar ve iyileşme süreleri hakkında soruları olabilirken, bir çocuk gerçekleşecek sürecin farklı bir açıklamasına ihtiyaç duyacaktır. Güvence gereklidir ve ameliyat için duygusal hazırlık hastanın yaşına bağlı olarak değişecektir.
Entübasyon Sırasında Beslenme
Bir prosedür için ventilatörde olacak ve daha sonra prosedür tamamlandığında ekstübe edilecek bir hasta besleme gerektirmez, ancak bir IV yoluyla sıvı alabilir. Bir hastanın iki veya daha fazla gün ventilatöre bağımlı olması bekleniyorsa, beslenme tipik olarak entübasyondan bir veya iki gün sonra başlatılacaktır.
Yiyecek, ilaç ve sıvıları ağızdan güvenli bir şekilde almayı mümkün kılmak için boğazdan mideye bir tüp yerleştirilir. Bu tüp, ağza sokulduğunda orogastrik (OG) veya burna ve boğaza yerleştirildiğinde nazogastrik tüp (NG) olarak adlandırılır. İlaçlar, sıvılar ve tüple beslenme daha sonra büyük bir şırınga veya pompa kullanılarak tüpün içinden ve mideye itilir.
Diğer hastalar için yiyecek, sıvı ve ilaçlar intravenöz olarak verilmelidir. TPA veya toplam parenteral beslenme adı verilen IV beslemeleri, sıvı formda doğrudan kan dolaşımına beslenme ve kalori sağlar. Besin en iyi şekilde bağırsaklardan emildiği için, bu tür beslemeden genellikle kesinlikle gerekmedikçe kaçınılır.
Solunum Tüpünün Çıkarılması
Tüpü çıkarmak, yerleştirmekten çok daha kolaydır. Tüpün çıkarılma zamanı geldiğinde. Önce onu yerinde tutan bağlar veya bantlar çıkarılmalıdır. Daha sonra tüpü hava yolunda tutan balon, tüpün nazikçe çekilebilmesi için söndürülür. Tüp çıkarıldıktan sonra hasta kendi başına nefes alma işini yapmak zorunda kalacaktır.
Bazı hastalar, sağlık hizmetleri konusundaki isteklerini açıkça belirten bir belge olan gelişmiş bir direktif kullanarak dileklerini duyurur. Bazı hastalar ‘entübe etmeyin’ seçeneğini seçerler, bu da ömürlerini uzatmak için bir ventilatöre yerleştirilmek istemedikleri anlamına gelir. Canlandırmayın, hastanın CPR yaptırmamayı seçtiği anlamına gelir.
Entübe olma ve bir ventilatöre yerleştirilme ihtiyacı genel anestezide yaygındır, bu da çoğu ameliyatın bu tür bir bakımı gerektireceği anlamına gelir. Ventilatörde olmayı düşünmek korkutucu olsa da, çoğu ameliyat hastası ameliyatın bitiminden birkaç dakika sonra kendi kendine nefes alıyor.
Ameliyat için ventilatör kullanmakla ilgili endişeleriniz varsa, endişelerinizi cerrahınızla veya anestezinizi sağlayan kişi ile görüşmeyi unutmayın.
