Hiç bir şey sonsuza dek sürmez.
Çoğu insanın balıktan daha uzun yaşadığı yaygın bir bilgidir ve birçoğu Coelacanth adı verilen bir türün yaklaşık 20 yıllık bir ömre sahip olduğuna inanıyordu. Ancak Current Biology dergisinde yayınlanan yakın tarihli bir araştırmaya göre, yeni bir analiz, yaratığın gerçekten asırlık olduğunu ve derin deniz köpekbalıkları gibi 100 yıla kadar yaşadığını ortaya koydu.
Ve yaşlanma süreci iklim değişikliğiyle bağlantılı olabilir.
Coelacanth’ın Maksimum Ömrü Düşünülenden Beş Kat daha Uzun
Bilim adamları, ağaçların yaşını belirlemek için ağaç halkalarını değerlendirmekten farklı olarak, müze örneklerinin ölçeklerindeki işaretleri araştırdılar. Araştırma ekibi, asırlık balıkların yalnızca orta yaşın sonlarında çoğaldığını düşünüyor ve iki embriyoyu inceledikten sonra, ekip her ikisinin de kabaca beş yaşında olduğunu buldu. Doğru okudunuz: Coelacanth embriyoları doğmadan önce beş yaşına kadar yaşayabilir. Boulogne-Sur’daki IFREMER Kanalı ve Kuzey Denizi Balıkçılık Araştırma Birimi’nden bir bilim adamı olan Kélig Mahé, “Coelacanth, deniz balıkları arasında en yavaş olmasa da, derin deniz köpekbalıkları ve pürüzlülere yakın yaşam öykülerinden birine sahip görünüyor” dedi.
Ve bu yavaş yaşlanma süreci diğer uzun yaşayan canlılarda da yaygındır. Mahé, yayında, “Yavaş yaşam öyküsü ve nispeten düşük doğurganlık ile karakterize edilen uzun ömürlü türlerin, çok düşük ikame oranları nedeniyle doğal veya antropik nitelikteki bozulmalara karşı son derece savunmasız oldukları biliniyor” dedi. İnsanların yaşlanmasının bir nedeni DNA replikasyonudur. Telomerler, şişe kapaklarından veya ayakkabı bağcığı uçlarındaki plastik uçlardan farklı olarak kromozomlarımızı koruyan her DNA zincirinin sonundaki “kapaklar”dır ve insan hücrelerinin hayati bir parçasıdır. Ayakkabı bağcıklarına çok benzer, bu “başlık” olmadan, DNA iplikçikleri hasar görür ve hücrelerin etkinliğini azaltır.
Daha Fazla Oku: Türkiye’nin En Uzun Yaşayan İnsanı; Zaro Ağa
Bir insan hücresi kendini her kopyaladığında telomerler tükenir. Doğal olarak, yaşamı uzatmak için bir fikir, telomerlerimizin bozulmasını yavaşlatmayı ve böylece DNA’mız için bozulma oranını azaltmayı içerir. Son çalışma, Coelacanth DNA’sını araştırmadı, bunun yerine, canlıların ölçeklerindeki sirkülleri analiz ederek, yaşla ilgili dış kanıtlarla ilgilendi. Mahé, “Bu sirkülerin aslında yıllık büyüme işaretleri olduğunu gösterdik, oysa daha önce gözlemlenen makro devreler değildi” dedi. “Bu, Coelacanth’ın maksimum ömrünün önceden düşünülenden beş kat daha uzun olduğu, dolayısıyla yaklaşık bir asır olduğu anlamına geliyordu.” Ancak canlıların olağandışı uzun ömürlerinin altında yatan biyolojik bir faktörün telomerlerini içermesi mantıklıdır.
Coelacanth Türlerinin Yaşlanma Süreci İklim Değişikliğinden Etkilenebilir
Şimdilik, araştırmacılar bulgularının Coelacanth için koruma çabaları üzerindeki akut etkilerini vurguladılar. Araştırmacılara göre, Afrika Coelacanth, IUCN’nin Kırmızı Tehdit Altındaki Türler Listesi’nde kritik olarak tehlikede olarak kabul ediliyor. Mahé, “Yavaş yaşam öyküsü ve nispeten düşük doğurganlık ile karakterize edilen uzun ömürlü türlerin, çok düşük ikame oranları nedeniyle doğal veya antropik nitelikteki bozulmalara karşı son derece savunmasız oldukları biliniyor” dedi. “Sonuçlarımız, kendine özgü yaşam öyküsü nedeniyle beklenenden daha fazla tehdit altında olabileceğini gösteriyor.”
Mahé, “Sonuç olarak, Coelacanth’ların biyolojisi ve yaşam tarihi hakkındaki bu yeni bilgiler, bu türün korunması ve yönetimi için çok önemlidir” diye ekledi. Ve canlıların ölçeklerinin mikrokimyasal analizi, yavaşlayan büyümesi ve sıcaklığı arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarabilir ve bu, iklim değişikliğinin hızlandığı bir zamanda bu ve diğer hassas türleri etkileyen yaşlanma sürecindeki çevresel faktörlere potansiyel olarak ışık tutabilir.
