Antarktika’daki antik yağmur ormanlarının izleri daha sıcak bir tarih öncesi dünyaya işaret ediyor.
Araştırmacılar, 90 milyon yıl önce Güney Kutbu yakınlarındaki yağmur ormanlarının kanıtını buldular, bu da iklimin o zamanlar son derece sıcak olduğunu gösteriyor.
İngiltere ve Almanya’dan bir ekip, Güney Kutbu’na 900 km mesafede Kretase döneminden orman toprağı keşfetti. Korunmuş kökleri, polenleri ve sporları analiz etmeleri, o zamanlar dünyanın daha önce düşünülenden çok daha sıcak olduğunu gösteriyor.
Keşif ve analiz, Almanya’daki Alfred Wegener Enstitüsü Helmholtz Polar ve Deniz Araştırmaları Merkezi’nden ve Imperial College London araştırmacıları da dahil olmak üzere jeobilimciler tarafından yönetilen uluslararası bir araştırmacı ekibi tarafından gerçekleştirildi.
Bulguları bugün Nature dergisinde yayınlandı. Imperial, Dünya Bilim ve Mühendislik Bölümü’nden ortak yazar Profesör Tina van de Flierdt, “90 milyon yıllık bu ormanın korunması olağanüstü, ancak daha da şaşırtıcı olduğu ortaya çıkıyor.
Aylarca karanlık, bataklık ılıman yağmur ormanları Güney Kutbuna yakın büyüyerek beklediğimizden daha sıcak bir iklim ortaya çıkardı. “Çalışma aynı zamanda atmosferdeki karbondioksit (CO2) seviyelerinin 115-80 milyon yıl önce Kretase’nin ortasında, dönemin zorlu iklim modellerinde beklenenden daha yüksek olduğunu göstermektedir.
Kretase ortası dinozorların en parlak dönemiydi, ancak son 140 milyon yılın en sıcak dönemiydi, tropiklerde 35 santigrat derece yüksek ve deniz seviyesi bugünden 170 metre daha yüksekti. Ancak, şu anda Antarktik Çemberin güneyindeki çevre hakkında çok az şey biliniyordu. Şimdi, araştırmacılar, bugün Yeni Zelanda’da bulunacağı gibi, bölgedeki ılıman bir yağmur ormanının kanıtlarını keşfettiler.
Bu dört aylık bir kutup gecesine rağmen, her yılın üçte biri için hayat veren güneş ışığı yoktu. Ormanın varlığı, ortalama sıcaklıkların yaklaşık 12 santigrat derece olduğunu ve o sırada Güney Kutbu’nda bir buzluğun bulunma olasılığının olmadığını göstermektedir.
Antarktika ormanı için kanıtlar, Batı Antarktika’daki Çam Adası ve Thwaites buzullarının yakınındaki deniz tabanına açılan bir tortu çekirdeğinden geliyor.
Özünde karada biriken çekirdeğin bir bölümü, garip rengiyle araştırmacıların dikkatini çekti. CT ekibi çekirdeğin bölümünü taradı ve yoğun bir fosil kökleri ağı keşfetti, bu da bireysel hücre yapılarını oluşturabilecek kadar iyi korunmuştu. Örnek ayrıca, bu yüksek Antarktik enlemlerde şimdiye kadar bulunan çiçekli bitkilerin ilk kalıntıları da dahil olmak üzere bitkilerden sayısız polen ve spor izleri içeriyordu.
Bu korunmuş ormanın ortamını yeniden inşa etmek için ekip, bitkilerin modern torunlarının yaşadığı iklim koşullarının yanı sıra örnek içindeki sıcaklık ve yağış göstergelerini analiz etti.
Yıllık ortalama hava sıcaklığının 12 santigrat derece olduğunu buldular; bugün Almanya’da ortalama sıcaklıktan yaklaşık iki derece daha sıcak.
Ortalama yaz sıcaklıkları 19 santigrat derece civarındaydı; nehirlerdeki ve bataklıklardaki su sıcaklıkları 20 dereceye kadar ulaştı; ve Batı Antarktika’daki yağış miktarı ve yoğunluğu bugünkü Galler’dekilere benzerdi.
Bu koşulları elde etmek için araştırmacılar, 90 milyon yıl önce Antarktika kıtasının yoğun bitki örtüsü ile kaplı olduğu, Güney Kutbu bölgesindeki bir buz tabakasının ölçeğinde kara buz kütleleri ve atmosferdeki karbon dioksit konsantrasyonunun olmadığı sonucuna varıyorlar.
Kretase için daha önce varsayıldığından çok daha yüksekti. Alfred Wegener Enstitüsü Helmholtz Polar ve Deniz Araştırmaları Merkezi’nden baş yazar Dr Johann Klages şunları söyledi: “Çalışmamızdan önce, genel varsayım, Kretase’deki küresel karbondioksit konsantrasyonunun kabaca 1000 ppm olduğu, ancak model tabanlı deneylerde, Antarktika’daki ortalama sıcaklıklara ulaşmak 1120-1680 ppm konsantrasyon seviyelerini aldı. “
